Vorige week was Jordy Smith op het Europese hoofdkantoor van O’Neill in Warmond om de samenwerking met het merk voor de komende vijf jaar te bekrachtigen. Na afloop zagen wij kans om hem nog even te spreken en een paar vragen te stellen. Jordy liep nog in zijn boardshorts omdat hij rechtstreeks overgevlogen kwam uit Mozambique. Momenteel bereidt hij zich voor op het komende seizoen en is er even rust na een hectisch ASP Tour seizoen.
Wat doe je in deze rustperiode om er straks weer klaar voor te zijn?
‘Have a few beers and surfing with my friends’ grapt Jordy als eerste. Later wordt hij wat serieuzer en geeft te kennen dat zijn doelstelling is om dit jaar de Tour te winnen. Joel Parkinson liet zien dat het mogelijk is om Kelly Slater te verslaan door slechts een keer te winnen en de rest van de wedstrijden de top vijf te halen. Dat deed Jordy vorig jaar ook: hij werd een paar keer vijfde en een keer derde.
Doe je specifieke trainingen om je surf-niveau te verbeteren?
Wat ik vooral doe is heel veel surfen. Gemiddeld zes uur per dag en het komt nooit voor dat ik langer dan drie dagen niet surf. Verder ben ik vooral heel druk met het finetunen van het materiaal. Mijn vader heeft een eigen surfboard-factory in Durban (Zuid-Afrika) waar ik vaak te vinden ben.
Van welke spots vindt jij dat ze in de Tour moeten zitten?
Ik vindt het heel jammer dat J-Bay (Jeffreys Bay) is geschrapt en zou die graag weer terug willen zien. Verder is Tavarua bij Fiji echt een droomlocatie. Zowel wat betreft de golven als het verblijf. En eigenlijk de plek waar ik nu net vandaan kom, Mozambique. De markt in Zuid-Afrika en in het algemeen Afrika is maar klein dus ik begrijp wel waarom er hier geen stops zijn.
Wat vindt jij van de spots in Europa? Welke zouden we moeten zien?
Lastige vraag. Ik ben nog niet op veel plaatsen geweest. De plekken die ik heb gezien waren zo ontzettend druk. Het surfen hier in West en Noordwest Europa is wijd verspreid. Als ik zou moeten kiezen zijn het de beachbreaks van La Graviere (Hossegor) en de stranden van Peniche.
Photo by Igor Teuwen
Wat zou je doen als je niet meer op dit niveau kon surfen?
Daar ga ik pas aan denken al het zover is. Mijn interesses liggen op het gebied van eten, ik ben vooral dol op seafood. Dus misschien open ik wel een Restaurant. Of ik treed verder in de voetsporen van mijn vader en wordt shaper.
Wat voor board surf je zelf?
Momenteel vaar ik vaak op de boards van DHD met als maat 6’2 x 19 1/2 x 2 1/2. Dit is denk ik het grootste board van iedereen, maar ik ben ook de grootste uit de Tour. Owen Right mag dan misschien even lang zijn, ik ben meer dan tien kilo zwaarder! Mijn boards zijn dan ook 1 tot 1,5 inch breder dan die van hem.
Wat vindt je van nieuwe glassing technieken voor het maken van boards?
Ik zie dat anderen er goed op kunnen surfen, maar hier werken mijn 90 kilo’s zwaar in het nadeel. Epoxy boards veren heel snel terug, zoals een pingpong bal. En hoe meer gewicht je er op zet, hoe groter dit effect. Dus voor de minder zware surfers is het een oplossing. Josh Kerr surft er bijvoorbeeld heel goed op. Een PU board veert meer terug als een squash bal en verdeeld de energie langer en gelijkmatiger. Vooral in grote golven is dit onontbeerlijk. In kleine golven kan de snelle respons van Epoxy wel een voordeel geven, want het zorgt voor extra snelheid.
Hoe vaak breek jij een board?
Tijdens het seizoen gemiddeld slecht een keer per maand. Eigenlijk wordt het steeds minder als ik het vergelijk met vijf jaar geleden. Het grootste probleem zijn echter de footprints. Ik heb echt snel zulke deuken in het board zitten van het keer op keer landen. Op een gegeven moment heeft je board daardoor gewoon minder volume dan toen hij nieuw was.
Wie zijn jouw hero’s?
Mijn grootste voorbeeld is toch wel mijn vader. Hij surft zelf ook en is met zijn 61 jaar nog steeds niet weg te slaan uit de golven. Het gezin waar hij uit komt was groot en arm. Hij heeft tien zussen en vijf broers, waarvan de oudste al 86 jaar is. Als we bij elkaar zijn, heb ik zeker geen aandacht te kort en soms is dat wel vervelend. Het is misschien vanwege mijn achtergrond dat ik Mike Tyson als een voorbeeld ben gaan beschouwen. Vanuit de ghetto is hij van nul naar grote hoogte opgeklommen. Dat is ook mijn droom, niet met boksen natuurlijk maar met surfen. Toen ik een klein jochie was, keek ik wel op tegen een aantal goede surfers bij mij in de buurt, bijvoorbeeld Justin Sanders.
Photo by Igor Teuwen
Na bovenstaande vragen te hebben gesteld, moeten Jordy en zijn vader snel door naar Noordwijk voor een etentje in een Visrestaurant (hoe kan het ook anders). Wil jij op de hoogte blijven van Jordy’s resultaten dit jaar? Volg hem op zijn facebook en natuurlijk de facebook van O’Neill.